Historia autobusu

Autobusy Scania CN113CLL pojawiały się w Krakowie od 1994 roku, będąc kamieniem milowym w kwestii dostępności komunikacji miejskiej dla wszystkich jej pasażerów, komfortu podróżowania, techniki stosowanej w pojazdach, a także niezawodności. Dostarczona pierwsza fabrycznie nowa “krótka Scania” po raz kolejny zaskoczyła krakowskich pasażerów, pomimo tego, że jej dostarczenie nastąpiło zaledwie dwa lata po wprowadzeniu podobnych autobusów przegubowych tego samego producenta. Pojazdy przydzielone od samego początku do zajezdni na Płaszowie odznaczały się podobnymi cechami do użytkowanych już nowych i używanych szwedzkich autobusów, jednakże były pierwszymi, częściowo niskopodłogowymi pojazdami w służbie krakowskiej komunikacji miejskiej. Pozwoliło to na stopniowe odmienianie wizerunku komunikacji, która wielu ludziom jeszcze się kojarzyła z minioną epoką, a także na walkę o nowe grupy pasażerów, które były dotychczas często wykluczone z samodzielnego życia w mieście. Autobusy produkowane w polskim oddziale firmy Scania na terenie Słupska trafiły do Krakowa w ilości 68 sztuk, zaś jeden egzemplarz z floty MPK Kraków był wyprodukowany z kolei w całości na terenie Szwecji. Przy takiej ilości egzemplarzy, przez prawie 20 lat stanowiły one jeden z podstawowych typów 12-metrowych autobusów eksploatowanych w naszym mieście.

Autobusy serii CN113CLL marki Scania były członkiem szerszej rodziny pojazdów, obejmującej autobusy różnych długości oraz przeznaczenia, samochody ciężarowe, specjalnego zastosowania oraz ciągniki siodłowe. Były to pierwsze autobusy częściowo niskopodłogowe w ofercie przedsiębiorstwa z Malmö, a także drugie dostarczone do Polski autobusy z obniżoną podłogą, raptem kilka miesięcy po gdańskich autobusach marki Mercedes-Benz O405N. Podobnie jak znane w Krakowie od dwóch lat przegubowe pojazdy serii CN113ALB, w dalszym ciągu cechowały się one takimi charakterystycznymi elementami dla tej marki. Było to między innymi nastrojowe oświetlenie wnętrza, zrealizowane nie tylko poprzez świetlówki jarzeniowe umieszczone w środkowej części sufitu, ale także poprzez indywidualne, tradycyjne lampki umieszczone po bokach pojazdu, nad poszczególnymi parami siedzeń, kojarzące się raczej z pojazdami dalekobieżnymi i turystycznymi aniżeli z komunikacją miejską. W połączeniu z charakterystycznymi miękkimi siedzeniami, a także szczelnymi szybami i bardzo wydajnym ogrzewaniem wnętrza, pojazdy te zapewniały bardzo wysoki komfort podróży oraz wyjątkową atmosferę przejazdu w miesiącach zimowych. Charakterystycznym elementem dla krótkich pojazdów były zielone laminaty wykończenia wnętrza, które nadawały mu pewnego rodzaju kolorytu w porównaniu do licznych odcieni beżu występujących we wnętrzu.

Autobusy Scania CN113CLL kursowały po ulicach Krakowa do 2018 roku, kiedy ostatnie ich egzemplarze zostały wycofane wraz z kilkoma innymi typami pojazdów w związku dostawami autobusów Mercedes Citaro C2, zaś w poprzednich latach były zastępowane głównie przez nowe płaszowskie Solarisy Urbino 12. Na autobus zabytkowy wytypowano pierwszą z dostarczonych do Krakowa Scanii – wóz  o numerze PS001, który przez lata ’90 eksploatowany był z oznaczeniem 49001. Jako pierwszy egzemplarz dla Krakowa wyróżniał się on pewnymi detalami na tle całej serii pojazdów. Pierwotnie różnił się on od większości egzemplarzy takimi detalami jak szczegóły wyposażenia kabiny kierowcy, wycieraczki reflektorów, ale przede wszystkim innym malowaniem, zawierającym szerszy pasek biały od pozostałych autobusów serii. Z czasem Scania “jedynka” przeszła modyfikacje, w wyniku których zatraciła swoje unikalne malowanie, drobne detale takie jak rzeczone wycieraczki, a także zastąpiono jej oryginalne kasety z “filmami” z numerem linii i kierunkiem bursztynowymi wyświetlaczami LED produkcji krakowskiej firmy Elmar.

Dane techniczne:

Galeria